kwestor Grupy Pracodawców w Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym, doradca zarządu Pracodawców RP ds. międzynarodowych
Janusz Pietkiewicz
Ukończył Wydział Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Handlowej (SGPiS) w 1969 roku. Obronił z wyróżnieniem w Katedrze Ekonometrii pracę z zakresu informatyki w systemach złożonych. Założył uczelniany Klub Hades, włączył utworzone wtedy studenckie zespoły muzyczne i teatralne w ówczesne barwne środowisko kultury akademickiej.
Animator kultury, działacz samorządowy, impresario europejski, promotor przedsiębiorczości, ekspert międzynarodowy. W pracy zawodowej połączył zarządzanie instytucjami kultury (opera, muzyka klasyczna, teatr), multimedialne wydarzenia i europejskie koprodukcje nagrań CD i video, z promocją polskiego biznesu za granicą i reprezentacją środowiska pracodawców w Paryżu, Genewie i Brukseli oraz pracą w sferze dialogu społecznego.
Z okazji 50. rocznicy II wojny światowej 1 września 1989 roku zorganizował w Teatrze Wielkim apel o pokój, z udziałem światowych gwiazd (m.in. Leonard Bernstein, Samuel Pisar, Liv Ullmann, Barbara Hendricks, Lukas Foss, Hermann Prey, Krzysztof Penderecki) z satelitarnym przekazem po raz pierwszy na żywo z Polski za granicę do 25 krajów.
Jako dyrektor generalny Teatru Narodowego (1995-1998) połączył pod jedną dyrekcją działalność opery, baletu, sceny dramatycznej i pracowni teatralnych. Ukończył w 1996 roku trwającą 11 lat odbudowę po pożarze sceny dramatu, uruchomił działalność nowego zespołu dramatu i nowej sceny w gmachu przy ul. Wierzbowej.
Od 1999 do 2002 działał jako impresario i producent. W 2002 został dyrektorem Wydziału Kultury m.st. Warszawy, utworzył Biuro Teatru i Muzyki. Nadzorował działalność wszystkich teatrów warszawskich, doprowadził do przejęcia od władz Mazowsza Centrum Sztuki Studio. W 2004 r. zorganizował plenerowe obchody Powstania Warszawskiego z okazji 60. Rocznicy, jak również wydarzenia z tej okazji w Paryżu, Berlinie, Izraelu, Dublinie, Rzymie i Chicago. W latach 2006–2008 pełnił funkcję dyrektora naczelnego Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
W latach 2007 – 2022 był wiceprezydentem wykonawczym Pracodawców RP odpowiedzialnym za kontakty zagraniczne. Działał w BIAC OECD w Paryżu, CEEP (obecnie SGI Europe) w Brukseli oraz IOE w Genewie. Z ramienia Pracodawców RP działał w zespołach zadaniowych ds. Zatrudnienia, Edukacji i Kapitału Ludzkiego w Komitecie Doradczym B20, opracowującym poprzez IOE rekomendacje dla krajów G20 w ramach prezydencji w G20 kolejno: Rosji w 2013, Australii 2014, Turcji 2015, Chin 2016, Niemiec 2017, Argentyny 2018, Japonii 2019, Arabii Saudyjskiej 2020 i Włoch w 2021.
Od 2010 reprezentuje Pracodawców RP w Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym. Pełnił szereg rotacyjnych funkcji, m.in. w Sekcji Economic, Monetary Union and Social Cohesion (ECO), Sustainable Development Observatory (SDO), DAG FTA EU-Korea, Transport Category, Western Balkans Follow-up Committee, Permanent Group on Services of General Interest, AHG European Citizens’ Initiative. Obecnie pełni funkcję Kwestora EESC.
Członek władz Korporacji HZ SGH. Członek założyciel (1998 rok) i członek władz Stowarzyszenia Legii Honorowej i Francuskiego Orderu Zasług w Polscei. Brał udział w pracach komitetów założycielskich pomników: marszałka Piłsudskiego przy Belwederze, gen. De Gaulle’a ul. Nowy Świat, Napoleona Bonaparte na Pl. Powstańców Warszawy, Marii Skłodowskiej-Curie skarpa Nowego Miasta, Alexandre’a Colonna-Walewskiego syna Napoleona w Alei Chwały w Olszynce Grochowskiej, Georges’a Clemenceau w Al. Ujazdowskich, tablic pamiątkowych gen. Maxime’a Weyganda na Krakowskim Przedmieściu i marszałka Focha na ul. Koszykowej.
Odznaczenia: kawaler Ordre National de la Légion d’Honneur, komandor Ordine al Merito della Repubblica Italiana, komandor Ordem do Mérito da República de Portugal, komandor Ordine della Stella della Solidarietá Italiana. Jest autorem przekrojowej monografii Polska scena narodowa. Wizja teatru europejskiego, nagrodzonej jako książka roku Warszawską Nagrodą Literacką.