Pracodawcy RP skutecznie:
- reprezentują interesy polskich przedsiębiorców,
- wspierają rozwój gospodarki,
- promują innowację i przedsiębiorczość,
- budują dialog między biznesem a władzami publicznymi.
Pracodawcy RP skutecznie:
Kliknij w poniższy link aby przejść do osi czasu
Zobacz timelineDziałamy na rzecz wspólnych interesów pracodawców, nierzadko konkurujących ze sobą na rynku, lecz świadomych potrzeby wypracowania wspólnej wizji.
Wspieramy wszelkie inicjatywy zmierzające do wzmocnienia roli polskich pracodawców i przedsiębiorców.
Współpracujemy z partnerami społecznymi - organizacjami pracobiorców - tak by osiągnąć wspólne korzyści pracodawców i pracowników wynikające z rozwoju gospodarczego, sprawiedliwe i stabilne warunki zatrudnienia, bezpieczeństwo w pracy i spokój społeczny.
Wywieramy wpływ na władze publiczne wszystkich szczebli, by wspólny interes społeczeństwa, przedsiębiorców i rządzących - dobro Polski - mógł być jak najlepiej realizowany.
Kształtujemy oraz promujemy wizerunek pracodawców i przedsiębiorców jako podmiotów tworzących dochód narodowy, dających pracę oraz przyczyniających się do rozwoju naszego kraju i realizacji indywidualnych aspiracji jego mieszkańców.
Naszym celem jest tworzenie państwa przyjaznego pracodawcom przy jednoczesnym poszanowaniu praw pracowniczych. Gospodarka musi bowiem rozwijać się w sposób zrównoważony, a względy ekonomiczne nigdy nie mogą dominować nad społecznymi. Dążymy do stworzenia harmonii na linii pracodawca – pracownik.
Od 9 września 2015 r. aktywnie uczestniczymy w pracach Rady Dialogu Społecznego. To instytucja, o którą walczyliśmy od momentu wyjścia przedstawicieli związków zawodowych z Komisji Trójstronnej. Jako organizacja reprezentatywna mamy większe niż do tej pory możliwości wpływu na stanowienie dobrego prawa. Od października 2019 do października 2020 roku Pracodawcy RP przewodniczyliśmy Radzie Dialogu Społecznego.
Jesteśmy wszędzie tam, gdzie dzieje się coś ważnego dla biznesu i pracodawców: podczas obrad sejmowych i senackich komisji, przy pracach decyzyjnych i doradczych gremiów różnych szczebli administracji państwowej oraz komitetów sterujących wykorzystywaniem funduszy Unii Europejskiej. Nasi eksperci, rekrutujący się spośród grona najznamienitszych specjalistów, wydają doceniane raporty, doradzają decydentom politycznym i komentują gospodarczą rzeczywistość. Organizowane przez nas debaty stanowią istotny element konsultacji społecznych.
Początki ruchu pracodawców na ziemiach polskich datują się na drugą połowę XIX stulecia. Podobnie jak w całej Europie, był on odpowiedzią na falę strajków pracowniczych. Przedsiębiorcy polskiego pochodzenia na obszarze zaboru pruskiego i austriackiego włączyli się do istniejących tam organizacji pracodawców. Jedynie na ziemiach zaboru rosyjskiego w 1905 roku powstała narodowa – polska - organizacja pod nazwą Związek Przemysłowców Królestwa Polskiego. W roku 1919 był on współzałożycielem Międzynarodowej Organizacji Pracy.
Związek ten działał do 1920 roku. W tym roku bowiem doszło do scalenia ruchu pracodawców, poprzez włączenie pracodawców z ziem byłych zaborów: do Związku Przemysłowców Królestwa Polskiego. W ten sposób powstał Centralny Związek Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów. Reprezentował on interesy polskiej gospodarki do roku 1947, nie przerywając swojej działalności nawet w czasie wojny. Polscy przedstawiciele w MOP aktywnie uczestniczyli w tworzeniu regulacji dotyczących warunków pracy i świadczeń socjalnych pracowników. Po pierwszych wyborach w 1947 roku, organizacja została rozwiązana.
Po tym fakcie reprezentacja polskich pracodawców została usunięta z MOP. Aż do roku 1989 w pracach MOP Polskę reprezentowali urzędnicy i dyrektorzy nominowani przez rząd. Na ich plus należy zapisać iż kierowali się interesem ekonomicznym państwa a nie politycznym rządzącej partii.
Od połowy lat 80. prywatni przedsiębiorcy powołali do życia towarzystwa gospodarcze. W tym samym okresie powstało Stowarzyszenie Pracodawców w Polsce, zrzeszające dyrektorów przedsiębiorstw państwowych. W 1989 roku utworzono Ogólnopolskie Stowarzyszenie Menadżerów. Na kongresie odbywającym się w dniach 24-25 listopada 1989 roku – działając na podstawie ustawy o stowarzyszeniach – organizacje: Warszawskie Towarzystwo Gospodarcze, Stowarzyszenie Pracodawców w Polsce, Ogólnopolskie Stowarzyszenie Menedżerów, Centralny Związek Rzemiosła, Towarzystwo Gospodarcze, Krajowa Rada Dyrektorów Polskich i Towarzystwo Przemysłowców powołały Konfederację Pracodawców Polskich. Pierwszym prezydentem KPP został senator Andrzej Machalski.
KPP stała się organizacją niezależną, apolityczną, której cele stanowiły obrona interesów pracodawców oraz długofalowy i bezkonfliktowy rozwój gospodarczy, kształtowanie warunków dla współdziałania z organizacjami z otoczenia gospodarczego a także inicjowanie rozwiązań prawnych i unifikacja działań pracodawców oraz dążenie do zapewnienia pokoju społecznego poprzez harmonijne ułożenie stosunków trójstronnych.
Od 1990 roku KPP reprezentuje interesy polskich pracodawców w MOP. W tym samym czasie została członkiem Międzynarodowej Organizacji Pracodawców w Genewie, w której do dziś jest jedynym przedstawicielem polskich pracodawców.
Ważnym osiągnięciem zrzeszonych w organizacji pracodawców oraz związkowców i władz było wynegocjowanie i podpisanie w lutym 1992 roku „Paktu dla przedsiębiorstwa państwowego w okresie przekształceń”. Proces negocjacji tego dokumentu otworzył również drogę do rozwoju dialogu społecznego w Polsce.
Po uchwaleniu w 2000 roku ustawy o Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych oraz o Wojewódzkich Komisjach Dialogu Społecznego KPP formalnie stała się partnerem społecznym.
W 2010 roku Konfederacja Pracodawców Polskich zmieniła nazwę na Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej (Pracodawcy RP). Zmianie uległo także logo organizacji.
W efekcie uchwalenia ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego z 24 lipca 2015 roku przedstawiciele Pracodawców RP zostali powołani na członków RDS oraz Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego.